අමතකව තිබූ කව හිත යටින් එබෙද්දී, මං ගැනම දුක හිතී හිත යටින් හඬද්දී නුඹ ලඟට දුව ඇවිත් තුරුලුවී සැනසෙන්නට ඉඩක් නම් නෑ, කඳුලුවල සීතලට තෙමී ගිය කම්මුල් උනුහුමින් පිරි මදින්න නුඹ එනතුරු බලා ඉන්නට තවම හිත හයියයි.... එදා තරමට නැතත් බලා ඉන්නද ඉතින් මගෙ පාලු හීනයට හන්තාන එනතුරා.....