හීන දිගන්තය

දෙපැත්තට වී වැනෙන මගේ හිත මඩේ ඉන්දූ ඉන්න මෙන් කොහෙට වැටෙමිද හිතා ගනු බෑ අතරමං වී සෙනෙහසින්.... හිතින් නුඹ ගැන වැලපෙනා විට තවත් සිතුවිලි වෙනතකින් රාගයෙන් වෙලිලා තවෙකු වෙත ඉගිල ගොස් නුඹ නැති හෙයින්.... රාගයද පෙම තෝරගන්නට ඉඩක් නෑ  හිත කලබලෙන් ඒත් ඉඳ හිට වැලපෙනවා හිත රාගයට තව ලොල් වෙමින්... මා පැතූ දෙය නුඹ ලඟත් නෑ වෙන එකෙක් ලඟ ඇතිද දන්නෑ නැති දෙයක් සොයලා වෙහෙස වී අන්තිමට මට නුඹත් ලඟ නෑ ....

රුවල් බිඳිලා පාවෙලා යන මගත් වැරදී කුණාටුව මැද සයුර මැද මංමුලා වුන මම දුටුව සුන්දර පහන්ටැඹ නුඹ දුරක් තිබුනත් වෙරල වෙත තව ගල්පරද රුදු රලද මැද මම සොයා කෙම්බිම ජීවිතයේ ලද රැගෙන යන්නෙමි නෞකාව ගෙන අඳුරු අහසක සුළන් සැර වැඩි එකම එලියත් නුඹේ ලඟ ඇති මඟ සොයා ගොඩ බිමට හිත රැඳි ආවා මම නුඹ සොයා හිමිඇති...

එයිද නේවිද  දන්නේ නෑ මම තවම හිත නුඹ ලඟ නිසා දුරද කොහේ නුඹ මක් කරනවද තව කිසිත් මට නොපවසන නිසා දුන්නු පෙම මම නොකිලිටි ලෙස නුඹේ උරුමය ලෙස සිතා කෙසේ නම් නුඹ  පිටුපාන්නට හදට දුන් හැඟුමන් නිසා සියුම් ඉඳිකටු තුඩක් අනිනවා මතක නුඹ ගැන සිහි වෙලා නුඹේ සතුටට හෙව්ව සිහිනය බොඳ වෙලා බව දැනෙනවා හරිද නුඹ අද පෙමට එරෙහිව අවි අමෝරා මත් වෙලා උඩඟු හැඟුමට යට වෙලා අද අතීතය අතහැර දමා ආව ගමනට දුන්නු ශක්තිය හැකිලෙසට උඹ හැම ලෙසින් තනි මගේ නොව අපේ වුනු අපි කතාවක් ගෙතුවේ ඉතින් අමතකද ඒ අතීතය අපි අත් පටලගෙන ආ ලෙසින් කෙලෙස හතුරන් වගේ අද අපි හිත් පටලගෙන තරහකින් යන්න යනවද තව ඉන්නවද එදා හිතුවෙත් නුඹ තමයි අදත් වෙනසක් නෑ තවත් මගේ තීරනය නුඹගේ තමයි කොහොම කිව්වත් මගේ හිත හැමදාම නුඹ ලඟ වද වෙවි පෙරදා වගෙයි ආයෙ දවසක හමු උනොත් අපි හිනාවෙමු මිතුරන් ලෙසින් ....