හීන දිගන්තය

පොඩි කාලේ ඉඳන් වැස්ස කියන්නේ මගේ ජීවිතේ ආසම දෙයක් , ඉස්සර මම වැඩියෙන්ම ආස රෑට වහිනවට .... උලු අතරින් එන හිරිකඩ මූනෙ විතරක් වදින්න ඉඩ දීලා මුලු ඇන්ගම වැහෙන්න රෙද්දක් පෙරවන් ඇඳට වෙලා ඉන්න තරම් තවත් සැපක් තිබ්බේ නෑ ඒ කාලේ ..... මාරම සීතලයි මුලු ගේ ඇතුලම ..... ඒ උනාට කොච්චර ආස කලත් එහෙම ඇඳට වෙලා ඉන්න බෑ , ගෙයි තෙමන තැන් වලට භාජන තියන්න ඕනි .... නැත්නම් මුලු ගේම විනාසයි .... ගෙදර තිබුන සේරම  භාජන තියලා අන්තිමට හැලි වළනුත් තිබ්බ දවස් තිබ්බා .... ඒ තරමට ගෙදර තෙමනවා ඒ දවස් වල..... අම්ම තනියෙන් කරන යුද්දේ  බලන් ඉන්න බැරි නිසාම කොච්ච උනත් ඒ හැම දවසකම මම ඇඳෙන් බැහැලා ගියා වැස්ස වෙලාවට .....තාත්තා හදපු දිග හෙල්ලක් තිබුනා අපේ ගෙදර , ඒක හරි කොස්ස හරි අරන් වතුර බේරෙන උලු කැටේ පොඩ්ඩක් ඉස්සුවම ගොඩක් වෙලාවට එතනින් වතුර එන එක නැවතුනා .... ඒත් ගොඩක් තැන් වලින් වතුර ආවා එහෙම කලාට පස්සෙත් ..... ඒ මදිවට වහල පුරාම උණ කොළ ..... අල්ලපු වත්තේ තිබුනා දාර උණ පඳුරේ කොල්ල සේරම නැවතුනේ අපේ වහලේ උඩ .... සාලේ වහලට ඉටිකොල ගැහුවට පස්සේ ප්‍රශ්නේ තවත් වැඩි උනා .... එතකොට කලින් තරම තැන් ගානකින් වතුර නොවැටුනත් එක සැරේ වතුර